Deutsch	فارسی	مثال

antworten

جواب دادن

Er antwortet nicht. (او پاسخ نداد.)

arbeiten

کار کردن

Er arbeitet heute. (او امروز کار می کند)

bedeuten

معنی دادن، به معنی چیزی بودن

Was bedeutet dieses Wort? (این واژه به چه معناست؟)

beginnen

شروع کردن

Wann beginnt der Film? (فیلم کی شروع می شود؟)

bekommen

گرفتن، دریافت کردن

Was bekommen Sie? (برای شما چی بگیرم؟)

bestellen

سفارش دادن

Er bestellt es online. (او آن را از اینترنت سفارش داده.)

besuchen

ملاقات کردن

Wir besuchen meine Tante in Berlin. (ما عمه/خاله ام را در برلین ملاقات می کنیم.)

bezahlen

پرداخت کردن

Bezahlen wir jetzt? (الان پرداخت کنیم؟)

bleiben

ماندن، باقی ماندن

Wir bleiben hier. (ما اینجا می مانیم.)

bringen

آوردن، رساندن

Ich bringe Sie zum Flughafen. (من شما را تا فرودگاه می رسانم.)

danken

تشکر کردن

Ich danke Ihnen. (از شما تشکر می کنم.)

denken

فکر کردن

Was denken Sie darüber? (در مورد آن چی فکر می کنید؟)

essen

خوردن

Wann isst du zu Mittag? (تو کی نهار می خوری؟)

fahren

رانندگی کردن، با ماشین سفر کردن

Ich fahre morgen nach Dresden. (فردا به درسن سفر خواهم کرد.)

finden

یافتن، پیدا کردن، (نظری در مورد چیزی داشتن)

Wie finden Sie den Film? (در مورد فیلم چی فکر می کنید؟ / فیلم را چطور دیدید؟)

fliegen

پرواز کردن، با هواپیما سفر کردن

Er fliegt nach Boston. (او به بوستن پرواز خواهد کرد.)

fragen

سوال کردن

Fragst du mich? (از من سوال می کنی؟)

geben

دادن

Wann gibst du ihm das Buch? (کی کتاب را به او می دهی؟) es gibt = وجود دارد

gehen

رفتن

Wir gehen ins Kino. (ما به سینما می رویم.)

helfen

کمک کردن

Helfen Sie mir! (کمکم کنید!)

hören

شنیدن، گوش دادن

Hörst du die Musik? (موسیقی را می شنوی؟)

kaufen

خریدن

Ich kaufe die Postkarte. (من کارت پستال را می خرم.)

kommen

آمدن

Wann kommt er nach Hause? (او کی به خانه می آید؟)

kosten

هزینه داشتن، ارزیدن

Was kostet das Buch? (قیمت این کتاب چقدر است؟)

lesen

خواندن

Ich lese die Zeitung. (من روزنامه را می خوانم)

lieben

دوست داشتن

Ich liebe dich. (دوستت دارم)

machen

ساختن، انجام دادن

Was macht er? (او چه کار می کند؟)

nehmen

گرفتن

Nehmt ihr das Geld? (پول را گرفتی؟)

öffnen

باز کردن

Sie öffnet die Tür. (او در را باز کرد.)

probieren

امتحان کردن

Hast du das Steak bei Steakhouse probiert? (آیا استیک های استیکهاووس را امتحان کرده ای؟)

regnen

باریدن

Es regnet heute. (امروز باران می بارد.)

reisen

سفر کردن

Er reist nach Teneriffa. (او به تنریفا سفر می کند.)

sagen

گفتن

Er sagt nein. (او گفت نه.)

schlafen

خوابیدن

Wir schlafen gut. (ما خوب می خوابیم.)

schmecken

مزه دادن، مزه داشتن

Das schmeckt! (مزه میده! / خوشمزه اس)

schreiben

نوشتن

Er schreibt eine Mail. (او یک نامه می نویسد)

schwimmen

شنا کردن

Er schwimmt gern. (او شنا کردن را دوست دارد)

sehen

دیدن

Ich sehe ihn nicht. (من او را نمی بینم)

senden

فرستادن، ارسال کردن

Er sendet eine E-Mail. (او یک ایمیل می فرستد.)

setzen

قرار دادن

Er setzt sich. (او می نشیند.)

singen

آواز خواندن

Sie singt sehr schön. (او خیلی زیبا آواز می خواند.)

spielen

بازی کردن

Hans spielt Fußball. (هانس فوتبال بازی می کند.)

sprechen

صحبت کردن

Ich spreche Deutsch. (من آلمانی صحبت می کنم.)

suchen

جست و جو کردن

Was suchst du? (دنبال چی می گردی؟)

trinken

نوشیدن

Ich trinke lieber Kaffee. (من ترجیحا قهوه می خورم.)

vergessen

فراموش کردن

Ich vergesse den Namen. (من اسم ها را فراموش می کنم.)

verstehen

فهمیدن

Er versteht Deutsch. (او آلمانی می فهمد.)

warten

منتظر ماندن

Sie wartet auf den Bus. (او منتظر اتوبوس است.)

wohnen

زندگی کردن، ساکن بودن

Mein Vater wohnt in Hamburg. (پدر من در هامبورگ زندگی می کند.)

zeigen

نشان دادن

Ich zeige Ihnen, wo das ist.

(من به شما نشان می دهم، آن کجاست.)

 

https://b-amooz.com منبع

Mit Dativ:

abhängen von / abgeben von / ändern an / anfangen mit / auffordern zu / aufhören mit / sich auseinandersetzen mit / beginnen mit / sich beschäftigen mit / bestehen aus / einladen zu / sich entschließen zu / sich entwickeln zu / sich erholen von / sich erkundigen nach / erzählen von / erziehen zu / fehlen an / folgen aus / fragen nach / führen zu / sich fürchten vor / gehören zu / gratulieren zu / halten von / handeln mit / handeln von / hindern an / hören von / sich hüten vor / sich irren in / kommen zu / leben von / leiden an / leiden unter / liegen an / meinen zu / sich melden bei / passen zu / profitieren von / rechnen mit / reden von / sich richten nach / riechen nach / rufen nach / schimpfen mit / schließen aus / schmecken nach / sich schützen vor / sehen nach / sich sehnen nach / sprechen mit / sprechen von / sich streiten mit / teilnehmen an / telefonieren mit / träumen von / sich treffen mit / sich trennen von / überreden zu / sich unterhalten mit / sich unterscheiden von / sich verabreden mit / verbinden mit / vergleichen mit / sich verloben mit / verstehen von / sich verstehen mit / verwechseln mit / wählen zu / wählen zwischen / warnen vor / werden zu / wissen von / zweifeln an / zwingen zu

Mit Akkusativ:

abstimmen über / achten auf / ankommen auf / antworten auf / sich ärgern über / aufpassen auf / sich aufregen über / ausgeben für / sich bedanken für / sich bemühen um / beraten über / berichten über / beschließen über / sich beschweren über / sich bewerben um / sich beziehen auf / bitten um / danken für / denken an / diskutieren über / sich drehen um / sich eignen für / sich entscheiden für / sich entschuldigen für / erinnern an / sich erinnern an / ersetzen durch / folgen auf / sich freuen auf / sich freuen über / gehen um / sich gewöhnen an / glauben an / halten für / sich halten an / sich handeln um / hören auf / hoffen auf / informieren über / sich informieren über / sich interessieren für / kämpfen für / kämpfen gegen / kämpfen um / klagen über / kommen auf / sich kümmern um / lächeln über / lachen über / nachdenken über / protestieren gegen / reagieren auf / reden über / schimpfen über / sein für / sein gegen / sorgen für / sich sorgen um / sprechen über / stehen auf / stimmen für / stimmen gegen / streiten über / tun für / sich unterhalten über / unterrichten über / sich verlassen auf / sich verlieben in / vermieten an / verzichten auf / sich vorbereiten auf / wählen in / warten auf / sich wenden an / sich wundern über

Deutschland hat einen neuen Bundespräsidenten. Er heißt Frank-Walter Steinmeier. Der Bundespräsident ist das Staatsoberhaupt Deutschlands. Er ist also die wichtigste Person in Deutschland. Anders als in anderen Ländern ist er aber nicht derjenige, der sich mit der täglichen Politik des Landes beschäftigt – das macht bei uns der Bundeskanzler. Der Präsident ist eher derjenige, der das Land nach außen repräsentiert. Er empfängt die Monarchen und Staatsoberhäupter anderer Länder und reist selber viel ins Ausland, um Gespräche zu führen. Er soll möglichst neutral sein und auch überparteilich. Er hat aber auch andere, wichtige Aufgaben – dazu später mehr.

Der Bundespräsident muss mindestens 40 Jahre alt sein. Die Parteien schlagen verschiedene Kandidaten für das Amt vor. Der Präsident wird für fünf Jahre gewählt. Er wird nicht direkt vom Volk gewählt, sondern von der Bundesversammlung. Die Bundesversammlung wird extra für diese eine Wahl zusammengestellt – sie besteht aus Politikern und Menschen aus dem Volk. Das sind aber meist Schauspieler, Sportler oder andere bekannte Menschen, die man zu dieser Versammlung einlädt. Diese Menschen kommen alle in Berlin zusammen und wählen aus einigen Vorschlägen ihren Präsidenten. Dieser kann ein Mal wiedergewählt werden, nicht öfter.

Der Bundespräsident ist flapsig gesagt so etwas wie der Notar und der König Deutschlands. Er muss repräsentieren und wichtige Unterschriften leisten. Wenn beispielsweise ein neuer Bundeskanzler gewählt wurde, dann muss der Bundespräsident ihn offiziell ernennen. Ebenso die Minister. Und die Bundesrichter und Bundesbeamten. Außerdem prüft der Präsident alle neuen Gesetze und muss diese unterschreiben – erst dann sind sie gültig.

Wenn Menschen in Deutschland etwas Besonderes geleistet haben, dann bekommen sie das Bundesverdienstkreuz verliehen. Das ist eine Auszeichnung, ein Orden. Auch diese Aufgabe hat der Bundespräsident – er darf die Kreuze verleihen.
Und noch eine Aufgabe hat er: Er kann Gefangene begnadigen, sie also frühzeitig aus der Haft entlassen. Das kommt allerdings sehr selten vor.

Was hoffentlich noch seltener vorkommt, ist der Fall einer Kriegserklärung: auch diese darf allein der Bundespräsident aussprechen.

Der erste deutsche Bundespräsident war Theodor Heuss. Danach folgten Heinrich Lübke, Gustav Heinemann, Walter Scheel, Karl Carstens, Richard von Weizsäcker, Roman Herzog und Johannes Rau. Weiter ging es mit Horst Köhler, Christian Wulff und Joachim Gauck – und der neue Mann ist nun Frank-Walter Steinmeier. Vielleicht kennt Ihr den Mann mit den weißen Haaren und der Brille schon – er war vorher Außenminister und vielleicht auch schon einmal in Eurem Land zu Gast.

موتیواتسیون یا همون انگیزه نامه. ()

 

Diesen Dialog hat Oliver mit mir eingesprochen – er ist Podcaster und lebt auch hier in München. Hört doch mal rein in seinen Explikator-Podcast! Los geht’s:

Was für ein Sauwetter!

Das kann man wohl sagen. Es regnet seit Stunden.

Wenn es wenigstens nur ein leichter Nieselregen wäre. Aber es schüttet ja regelrecht!

Ich habe leider meinen Schirm verloren, ich bin pitschnass geworden als ich vorhin kurz beim Einkaufen war.

Wenn es ein paar Grad kälter wäre, würde es schneien. Das wäre gleich viel schöner.

Stimmt. Aber dann wären auch die Straßen gleich wieder glatt – das kann ich gar nicht brauchen. Ich fahre heute Abend noch zu einem Konzert.

Ein Konzert?

Ja, meine Lieblingsband spielt in der Olympiahalle.

Die Olympiahalle mag ich gar nicht. Viel schöner sind doch Konzerte im Olympiastadion. Oder gleich auf dem Königsplatz!

Aber das geht doch nur im Sommer, wenn es schön warm ist und die Sonne erst spät untergeht. Jetzt im Winter würde ich erfrieren bei einem Open Air!

Stimmt ja. Wobei ich mal bei einem Open Air war mitten im Sommer, und da war es so neblig, dass man die Bühne fast nicht gesehen hat.

Wirklich?

Ja! Und als der Nebel sich verzogen hatte, zog ein Gewitter auf. So richtig heftig mit starkem Wind, Blitz und Donner. Und Platzregen. Seitdem habe ich keine Konzertkarten mehr gekauft.

Pessimist! Und was machst Du heute Abend?

Ich gehe erstmal in die Badewanne. Meine Zehen sind ganz kalt.

Dann mal viel Spaß. Ich erzähl Dir nächstes Mal, wie das Konzert war!

 

 

 

 

 

Stellt Euch einmal vor, Ihr müsstet Regeln für das Zusammenleben der Menschen aufstellen. Ihr müsst Euch überlegen, wie diese Regeln dafür sorgen, dass alle Menschen in Eurem Land friedlich und gleichberechtigt miteinander leben können. Es ist gar nicht so einfach, an alles zu denken, oder? Viele Regeln sollte der gesunde Menschenverstand ohnehin diktieren, aber leider funktioniert das nicht. Wenn es aber feste Regeln gibt, kann man diese lehren – und man kann diejenigen bestrafen, die sich nicht daran halten.

In Deutschland halten wir uns an das Grundgesetz für die Bundesrepublik Deutschland – abgekürzt heißt es GG. Das Grundgesetz ist unsere Grundordnung – hier stehen die rechtlichen und politischen Regeln unseres Landes. Daher ist das Grundgesetz unsere Verfassung. Es ist die Bundesverfassung, sie gilt für das gesamte Land. Daneben gibt es noch die Länderverfassungen, die Bundesländer wie Bayern oder Nordrhein-Westfalen haben also ihre eigenen Regeln. Diese stehen aber unter dem Grundgesetz – dieses gilt also immer.

Das Grundgesetz wurde 1949 beschlossen und von den Alliierten genehmigt. Ihr müsst Euch erinnern, dass Deutschland lange Zeit nach dem Krieg ein Land war, das unter dem starken Einfluss der Alliierten stand. Das Land war unterteilt in einen russischen, einen amerikanischen, einen französischen und einen britischen Sektor. Das Grundgesetz sollte aus den drei Besatzungszonen der Amerikaner, Franzosen und Briten ein einheitliches Staatsgebiet machen. Westdeutschland war geboren, die Bundesrepublik Deutschland. Das Grundgesetz war nur vorübergehend gedacht, es wurde auch nicht vom Volk beschlossen. Man hoffte auf eine baldige Wiedervereinigung. Heute wissen wir, dass es noch viele Jahrzehnte dauerte, bis es so weit war.

Aber zurück zum Grundgesetz.
Was steht denn nun drin in diesem Grundgesetz? Erst einmal sind dort die Menschenrechte aufgeführt, die Grundrechte. Sie schützen den einzelnen Bürger und geben ihm Rechte und Freiheiten.

Hier ist festgelegt, dass sich jeder Mensch frei entfalten darf, solange er damit nicht andere Menschen verletzt oder gegen das Recht verstößt. Jeder hat das Recht auf Leben und auf Freiheit. Wichtig ist auch Artikel 3: „Alle Menschen sind vor dem Gesetz gleich“. Männer und Frauen sind gleichberechtigt. Niemand darf wegen seines Geschlechtes, seiner Abstammung, seiner Rasse, seiner Sprache oder seines Glaubens benachteiligt oder bevorzugt werden. Es gibt in Deutschland Religionsfreiheit und Meinungsfreiheit – und auch Pressefreiheit. Im Grundgesetz steht auch die Versammlungsfreiheit – sie dürfen sich friedlich versammeln. Es gibt ein Briefgeheimnis und wir dürfen frei wählen, wo wir arbeiten möchten. Unsere Wohnungen dürfen nicht ohne Grund durchsucht werden. Ich bin sehr froh, dass ich in einem Land lebe, in dem ich so viele Freiheiten habe, und in dem der Staat dafür sorgt, dass diese Freiheiten auch tatsächlich existieren.

In der momentanen Zeit der Kriege und Flüchtlingsströme ist auch Artikel 16a wichtig: „Politisch Verfolgte genießen Asylrecht“. Ich habe all diese Sätze hier verkürzt – Ihr könnt das ganze Grundgesetz gerne nachlesen auf der Seite https://www.bundestag.de/grundgesetz. Es ist wirklich interessant!

Was steht noch drin in dieser Verfassung der Deutschen? Hier wird unser gesamtes politisches System geregelt, wie die Länder funktionieren und was der Bundesrat und der Bundestag macht, dass wir einen Bundespräsidenten und eine Bundeskanzlerin haben und wie die Gesetzgebung funktioniert. Es sind unsere Werte, die hier festgeschrieben sind. Nach ihnen handeln und leben wir.

Was passiert nun, wenn unsere Welt sich so sehr ändert, dass wir dieses Grundgesetz ändern müssen? Dann müssen sich Bundestag und Bundesrat dafür aussprechen. Zwei Artikel dürfen jedoch niemals geändert werden: Die Menschenwürde bleibt unantastbar und ebenso Demokratie, Rechtsstaat und Sozialstaat.

Das Provisorium Grundgesetz wurde mit der Wiedervereinigung Deutschlands 1990 zur geltenden Verfassung Gesamtdeutschlands.

سلام دوستان


من در طی چند هفته اخیر ، درگیر کارهای نظام وظیفه و نشا و..... بودم و با خودم گفتم بهتره تا یادم نرفته همه چیز رو مکتوب کنم تا شاید به درد شما هم بخوره. برای همین این متن ها رو در چند بخش براتون می نویسم.

خوب اول از همه، قابل توجه کسانی که مشمول هستند ولی پاسپورت ندارن. منظورم از کلمه مشمول اینه که یعنی معافیت خاصی ندارند و مشکل سربازی دارند . خوب ببینید دوستان در این زمینه یک راه کار کلی وجود داره . یا شما درستون تموم شده و یا هنوز در حال تحصیل هستید . اگر در حال تحصیل هستید که بهتون پیشنهاد می کنم هرچه سریعتر به اداره آموزش دانشگاهتون برید و بگید بهتون فرم درخواست خروج از کشور کوتاه مدت بدن تا یک سفر صوری مثلا به دوبی درخواست بدید . فرم رو پر می کنید میدین دفترخونه شماره میزنه و بعد می برید اداره کل نظام وظیفه شهرتون ، اونجا فرم رو بهشون نشون می دید ، یک سری مدارک داره فراهم می کنید و بهتون پرونده میدن. توی پرونده حواستون باشه که هدف ما این بود یک سفر کوتاه مدت سوری درخواست بدیم پس تاریخ ورود و خروجتون از کشور بیشتر از 10 روز نباشه. اگر مسئول نظام وظیفه خواست لطف کنه و براتون 20 روزه یا 30 روزه بنویسه قبول نکنین . بعد که فرم رو پر کردین به شما یک نامه میدن که برین بانک قوامین 15 میلیون تومان ((ودیعه)) بگذارید ، تکرار می کنم ودیعه ، چون ودیعه با ضمانت نامه بانکی فرق داره ( البته اگر مستقیم برین با رئیس نظام وظیفه شهرتون صحبت کنید احتمالش هست که قبول کنه بجای ودیعه ضمانت نامه بانکی بگذارین ، اما به نظر من نمی ارزه .) اما وقتی که ودیعه می گذارید پول بلوکه میشه تا شما برگردید . برگردیم سر اصل مطلب ، بعد اینکه در یکی از شعب قوامین 15 میلیون تومان ودیعه گذاشتید، بانک یک رسید به شما میده . شما اصل و کپی رسید بانک به اضافه اصل و کپی دفترچه حساب بانک قوامینتون رو دوباره می برید نظام وظیفه . نظام وظیفه تایید می کنه و میگه 24 ساعت بعد برین اداره گذرنامه ، دوباره تاکید می کنم اداره گذرنامه و نه دفاتر پلیس +10 . فردا اون روز میرید اداره گذرنامه محل اقامتتون و کارت شناسایی می دید . و اونها این امکان رو فراهم می کنند که دفاتر پلیس +10 براتون گذرنامه صادر کنند و به همین جهت بهتون یک نامه میدن که ببرید پلیس +10 برای گذرنامه.

پس نامه دریافتی از اداره گذرنامه رو می برید دفاتر پلیس +10 و درخواست گذرنامه می دید ، در تهران 3 روزه و در شهرستان یک هفته ای و با پارتی در همون روز می تونید گذرنامه خودوتون را دریافت کنید.
خوب تا اینجا شما به هدفتون رسیدید و گذرنامه دارید و برای گرفتن وقت سفارت و نشا و.... مشکلی ندارید اما هنوز یک قسمت دیگه از کار مونده . یک قانونی داره نظام وظیفه اونم اینه که زودتر از موعدی که تو نامه درخواست کردید نمی تونید مجوز خروج کوتاه مدتتون رو باطل کنید و پولتونو پس بگیرید .پس دقیقا تو همون روز آخر با اصل و کپی پاسپورت و دفترچه حساب بانک قوامین مراجعه کنید به نظام وظیفه و درخواست ابطال و عودت ودیعه بدید.
حداکثر یک هفته بعد پول تو حسابتون خواهد بود


تو قسمت اول حرفام این حالتو بررسی کردم که اگر پاسپورت ندارید و دانشجو هستید باید چیکار کنید تا بتونید به راحتی پاسپورت بگیرید . همونطور که همه شما می دونید ، قوانین در کشور ما ممکنه در طی 24 ساعت تغییر کنه و من تجربه خودم که مربوط به حداکثر چند هفته پیش هست رو میگم ، پس اگر در جایی مغایرت دیدید ، به بزرگی خودتون ببخشید.

خوب ، حالت بعدی اینه که شما درستون تموم شده و به نوعی فارغ التحصیل شدید اما به هر دلیلی برای پاسپورت اقدام نکردید. باور عمومی اینه که چون دانشگاه شمارو معرفی کرده به نظام وظیفه و بهتون نامه اعلام وضعیت داده ، پس نمی تونید دیگه پاسپورت بگیرید و یا از کشور خارج بشید. اما اینطور نیست!!! پس چطوریه؟ الان میگم خدمتتون ، طبق قوانین نظام وظیفه کشور ، پس از فارغ التحصیلی و در فرجه یک ساله معرفی به نظام وظیفه شما اجازه یکبار خروج از کشور رو دارید . پس نگران هیچی نباشید ، نامه اعلام وضعیتتون که دانشگاه بهتون داده و خطاب به نظام وظیفه است ، اگر شماره و تاریخ نخورده ، ببرید دفترخونه دانشگاه شماره و تاریخ بزنن و بعدش ببرید نظام وظیفه شهرتون و درخواست اجازه خروج از کشور کوتاه مدت بدین ، بقیه مراحل دقیقا شبیه به متن قبلی هست که براتون توضیح دادم.
پس تا اینجا شما پاسپورتتون اومده ، میریم سراغ سازمان نشا ، اول یک تعریف کوچیک انجام بدم که اصن نشا چیه و چیکار می کنه؟ سازمان نشا یا همون سازمان اعزام دانشجو به خارج با هزینه شخصی ، چند تا کار مهم برای ما انجام میده ، اولیش اینکه برای آزاد سازی مدارک دانشگاهی از طریق اینجا باید اقدام کنیم ، دوم اینکه برای دریافت ارز دانشجویی هم کارهامون از طریق این سازمان انجام میشه ، نامه معافیت تحصیلی هم اینجا صادر میشه واسه کسایی که خارجن و همینطور از طریق این سازمان برای مجوز خروج از کشورتون نامه به اداره گذرنامه داده میشه ، پس نقش کلیدی داره. راستی سالی یکبار هم مثل اینکه بلیط ایران ایر با تخفیف دانشجویی میده
خوب برای شروع کار باید ابتدا به سایت نشا برین و تشکیل پرونده بدید ، برای تشکیل پرونده باید یک سری اطلاعلت رو آپلود کنید تو سامانه :

1. تصوير اصل پذيرش از كشور محل تحصيل
2. تصوير نمره زبان
3. تصوير گواهي فارغ‌التحصيلي ( نامه دانشگاه به سازمان وظيفه )
4. تصوير شناسنامه
5. تصوير كارت ملي
6. كسانيكه بعد از فرجه شش ماه فارغ‌التحصيلي مراجعه مي‌كنند بايد تصوير دفترچه اعزام به خدمت را نيز ارائه دهند.

كساني كه در حين خدمت مي‌باشند مي‌بايست نامه‌اي از يگان خدمتي خود اخذ و ضميمه مدارك نمايند

بعد ار اینکه اینارو آپلود کردید ، به شما نام و نام کاربری و یک شماره پرونده میده ، شمارو پرونده رو حتما رو یک کاغذ یادداشت کنید و همیشه همراه خودتون داشته باشید . از طریق وبسایت وارد حساب کاربری خودتون بشید و در قسمت مدیریت درخواست ها گزینه ثبت درخواست معرفی به نظام وظیفه رو انتخاب کنید و بعدش صفحه اول گذرنامه و نامه اعلام وضعیت نظام وظیفه رو آپلود کنید و درخواستتونو ثبت کنید. بعد از اتمام مراحلی که بهتون گفتم باید حضوری برید سازمان امور دانشجویان ، آدرسش هم میدان فردوسی ، به سمت شرق ، خیابان موسوی ، از مترو خود میدون فروسی تا اونجا پیاده 5 دقیقه راهه . وارد خیابون موسوی که شدید از دور تابلو سازمان امور دانشجویانو می بینید ، قبل از اینکه مستقیم برین به طرف سازمان ، سمت چپ خیابون موسوی و همون ابتدا ، یکدونه تایپ و تکثیر هست ، اول برین اونجا ، یک کپی از مدرک زبان ، یک کپی از وضعیت نظام وظیفه که دانشگاه داده ، یک کپی از پذیرش ، و چندتا کپی(من خودم 10 تا گرفتم) از صفحه اول شناسنامه و کارت ملی و پاسپورت به اضافه یک پوشه بگیرید . بگین پوشه واسه سازمان امور دانشجویان خودش میدونه کدومو بده بهتون . اینارو گفتم بگیرین که باز مجبور نشین همین راه رو برگردین.
بعد از اینکه همه این مدارکو گرفتید میرید به طرف سازمان امور دانشجویان ، دو تا در داره یکی واسه نشا یکی هم خود سازمان اصلی (یک در پشتی هم داره واسه ساعت های غیر اداری) اما شما باید برید نشا ، پس نبش کوچه یک درب شیشه ای هست که روش نوشته سازمان امور دانشجویان جلوتره ، از همون درب شیشه ای وارد بشین ، و برید انتهای سالن باجه یکی مونده به آخر ، اونجا دو تا خانم هستن که کارهای شمارو انجام میدن یک خانم جوون که معمولا اول میشینه و یک خانم میان سال چادری که باجه کناری هستن ، برخلاف بقیه جاهایی که تا حالا رفتید اینجا می خوان بهتون کمک کنند ، توصیه من اینه که پیش اون خانم چادری برید ، چون اگر گیج بزنید هم حواسش بهتون هست و خیلی خوب راهنماییتون میکنه ، اول شماره پرونده خودتونو می دید ، بعد مدارک تحویل میدید به ایشون تا پرونده تشکیل بدن.

بعد از تشکیل پرونده شمارو راهنمایی می کنند که برید داخل سازمان طبقه سوم اگر اشتباه نکنم ، پیش مسئول و کارشناس کشور آلمان ، ایشون اونجا چند تا چیز رو چک می کنند ، اول اینکه پذیرش برای مقطع بالاتر باشه . یعنی اگر کارشناسی هستید واسه ارشد باشه ، دوم اینکه باید یک جایی تو پذیرش کلمه ارشد یا همون مستر نوشته شده باشه ، سوم اینکه اگر اینگلیسی هست پذیرشتون و درساتون ، دقیقا توی پذیرش باید گفته شده باشه که درس ها به انگلیسی بوده و نیازی با دانش آلمانی نمی باشد. اینارو به اضافه مدرک زبانتون چک میکنه و بعد های لایتشون میکنه. بعد از اینکه ایشون تایید کردن مدارک شمارو ، نشا یک نامه میده به شما و شمارو معرفی میکنه به سازمان نظام وظیفه.

تا اینجا شما نامه معرفی از سازمان نشا به سازمان نظام وظیف رو گرفتید ، با این نامه مستقیم برید اداره کل نظام وظیفه تو میدان سپاه ، اونجا که وارد میشید اول از همه باید برگه ورود بگیرید. برای اینکار برید تو صف تحصیلی وایسین و نامه سازمان نشا و کارت ملی خودتونو به اون سرباز اونجا نشون بدید ، به شما یک کارت ورود میده که نوشته باید به ساختمان 3 مراجعه کنید . بعد از چک امنیتی وارد محوطه سازمان میشین ، به طرف ساختمون اصلی برید و از سمت راست ساختمان اصلی وارد سالن شماره 3 بشین . اونجا باید نوبت بگیرید و منتظر بشینید ، اما تا جایی که یادمه کارهای مربوط به نشا و خروج از کشور باجه 10 بود که یک خانمی اونجا هستن معمولا. اونجا از شما نامه اعلام وضعیت نظام وظیفه ، پاسپورت ، نامه نشا (به طور کلی اینجور جاها همه مدارک شناسایی همراه داشته باشید )میگیره و تو سیستم وارد میکنه و به شما 2 تا فرم مشابه میده که برای انجام امور بانکی و نظام وظیفه هست و شبیه به یک چک لیست میمونه. جاهای خالی رو پر می کنید و بعد فرم می برید آخرین باجه سمت راست در قسمت حسابداری. قدیم اینطور بوده گویا که شما اسم بانک مورد نظر خودتو می گفتی و نظام وظیفه یک نامه خطاب به اون بانک برای شما پرینت می گرفت که ببری اونجا ، اما وقتی که من رفتم سریع نامه بانک کشاورزی به من داد و گفت ببر اینجا . وقتی هم پرسیدم مگه نمیشه بانک دیگه ای برد جواب درستی نداد.

نامه ای که خطاب به بانک هست با خودتون می برید شعبه ای که معرفی کرده و اونجا نشون می دید و درخواست ضمانت نامه بانکی می کنید ، تفاوت ضمانت نامه بانکی با ودیعه اینه که مثلا زمانی که شما برای خروج کوتاه مدت از کشو مبلغیو به عنوان ودیعه تو بانک قوامین می گذارین ، این مبلغ مستقیم میره به حساب خزانه داری و دیگه تو حساب شما نیست تا زمانی که برگردید. اما زمانی که ضمانت نامه بانکی درخواست میدید ، پول از حساب شما جابجا نمیشه و فقط بلوکه میشه و همچنین بانک ضمانت شمارو میکنه که این آقا 15 میلیون تو حسابش هست. در برابر این لطفی که بانک به شما میکنه حدود 1.5 میلیون هم بانک برای خودش بلوکه میکنه ، پس زمانی که میرید بانک برای دریافت ضمانت نامه بانکی ، حداقل 17 میلیون تو حساب خودتون داشته باشیدو بانک علاوه بر این به 15 میلیون پول شما که در یک حساب بلند مدت بلوکه شده سود پرداخت میکنه و این سود قابل برداشت هست اما به اون 1.5 میلیون سودی پرداخت نمیشه. پروسه انجام کارهای بانکی حدود 30 تا 45 دقیقه طول میکشه و بعد از اون به شما یک ضمانت نامه با مهر و تمبر تحویل میدن. به همراه این ضمانت نامه برگردین نظام وظیفه ، اینبار زمانی که وارد ساختمون 3 شدین اول برین از انتهای سالن سمت راست و در قسمت فتوکپی یک کپی از ضمانت نامه اگر اشتباه نکنم و یک پوشه بخرید . (پس پول خرد همراه داشته باشید) بعد ضمانت نامه و بقیه مدارکی که دستتون هست رو ببرید به باجه حسابداری تا براتون پرونده تشکیل میده و وارد سیستم میکنه و اون قسمتی ار فرم که مربوط به خودشه امضا میکنه و یک نسخه از فرمی که گفتم شبیه چک لیست هست رو به شما میده تا ببرید بدین به باجه 10 که مربوط به خروج از کشور بود و به اون خانومه تحویل بدید. ایشون هم بررسی می کنند و عطف به نامه ارسالی از سازمان نشا ، یک نامه در جوابشون میدن که شما کارهای لازمه رو انجام دادید.

نامه دریافتی از نظام وظیفه رو اسکن کنید و در وبسایت نشا و در قسمت "وظایف شما" آپلود کنید. و بعد از آپلود مجددا به سازمان به صورت حضوری مراجعه کنید و اصل نامه همراه خودتون ببرید . از شما شماره پروندتونو می پرسن پس دم دست باشه ، و بهتون یک برگه میدن که برین پروندتونو از بایگانی بیارید ، بعد از این به شما یک نامه میدن خطاب به دانشگاهتون که با اون می تونید همه مدارک تحصیلی خودتونو از دانشگاه به راحتی دریافت کنید.

موفق باشید
تا درودی دیگر
یا حق

کسانی که میخوان گواهی قبولی در کنکور رو درخواست بدن و تهران نیستن...

• سراسری:

کپی شناسنامه، کپی کارت ملی، یک نامه که مشخصاتتون رو نوشتین( اسم، فامیل، نام پدر، شماره شناسنامه و شماره ملی، تاریخ تولد، محل تولد، محل صدور، آدرس و کد پستی، شماره تلفن ثابت و همراه، سال کنکور و رشته و مقطع و شهر قبول شده) پست کنید به صندوق پستی:
15875-1314

با پست درخواست میدید، مسیج میدن و شماره ثبت نامه رو میگن. چند روز بعد با پست براتون میفرستن. فقط میمونه مهر امور دانشجویی که بگیرید.

امور دانشجویی:
تهران, خیابان انقلاب, ضلع شرقی میدان فردوسی,
خیابان شهید موسوی, ساختمان سازمان امور دانشجویان. طبقه 3. اتاق 342 و بعد 322

• آزاد:

کپی شناسنامه، کپی کارت ملی، همون نامه قبلی، فیش
بانکی مبلغ 5000 تومان به حساب 0104460446004 بانک ملی به نام سازمان مرکزی پست
کنید به آدرس :
تهران، انتهای بزرگراه شهید ستاری (شمال)، میدان دانشگاه، بلوار شهدای حصارک، سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی . اداره سنجش و پذیرش گواهی قبولی آزاد رو با پست درخواست میدید بعد زنگ میزنن شماره ثبت رو بهتون میگن و باید حضوری تحویل بگیرید. (طبقه 7 پارکینگ طبقاتی اداره سنجش و پژوهش نامه رو بگیرید، طبقه 4 از بلوک 1 امضا بگیرید، همکف دبیرخونه مهر کنید)
مشکل دانشگاه آزاد امضاهای معرفی شده و نشده ش به دادگستری هست. دکتر طاها هاشمی جدیدا معرفی شده. از هر 10 تا دارالترجمه 9 تاش میگه معرفی شده نیس! محل نذارید بهشون:grin: دادگستری هم اولش بهم گفت معرفی نشده ولی پافشاری کنید بگید اوکیه، اینجوری میرن از مسئولین اصلی میپرسن و متوجه میشن که تایید شده هست!

امیدوارم اینطوری در وقتتون صرفه جویی شه و مفید باشه براتون

منبع: سایت Helfen.ir
بیتا

روند جدید تایید مدارک دیپلم و پیش دانشگاهی
(تایید مدارک دیپلم و پیش دانشگاهیی - نحوه دریافت مدارک مدرسه برای ترجمه - ترجمه ریز نمرات دبیرستان - ترجمه مدارک برای پذیرش )

سلام دوستان
برای تاییدیه تحصیلی مدرک دیپلم و پیش اول باید بگم
این قانون جدید رو همه دارالترجمه ها اطلاع ندارن و اجرا نمیکنند و فعلا بعضی از دارالترجمه های تهران وقتی تماس میگیری یا مدارک رو میبری برای ترجمه ادرس دفترفنی مترجمین دادگستری رو میدن تا کارهای تاییدیه رو انجام بدین .
مثلا شهرستان ها ترجمه مدارک پیش و دیپلم بدون این مراحل انجام میدن و نیازی به تاییدیه توسط دفتر پیشخوان نیست .

و اما مراحل تاییدیه مدرک از طریق دفتر پیش خوان دولت لطفا به این نکات دقت کنید

• 1-همه دفاتر پیش خوان دولت کار تاییدیه مدرک انجام نمیدهند باید ازشون سوال کنید کدوم شعب این کار رو انجام میدن
• 2- اصل مدرک دیپلم و پیش دانشگاهیتون و کارت ملی همراهتون باشه
• 3-هزینه ثبت نام برای هر مدرک 17.500هست (اما دفتر پیش خوان از من 20هزار گرفت گفتن به خاطر هزینه پست )
• 4- اطلاعات داخل مدرک دیپلم و پیش در یک سامانه ثبت میشه و اصل مدرک به شما برگردونده میشه
• 5-اطلاعات سیستم اول توسط آموزش و پرورش تایید میشه و بعد از تایید دفتر پیشخوان تاییدیه رو پرینت میگیره و به ادرس مورد نظر پست میکنه
• 6-دفتر پیشخوان به شما دو پاکت پستی میده تا ادرس گیرنده رو روش بنویسید .شما باید این ادرس رو بنویسید:

تهران- م حسن آباد- جنب آتش نشانی- ک شهید سید صدری-پلاک 48 - اداره فنی مترجمین دادگستری تهران
کد پستی 1137913714

• 7-پیشخوان به شما برای هر مدرک یک برگه رسید میده که بسیاری از دارالترجمه ها این رسید رو برای ترجمه قبول دارند و اگر قبول نکردند باید تشریف ببرین دفتر فنی مترجمین و رسید رو تحویل بدین و تاییدیه رو بگیرین و برای دارالترجمه ببرین
• 8-مدت انجام این مراحل برای تهرانی ها حدود 10روز و شهرستانی ها نزدیک سه هفته (البته این مدت بستگی به اموزش و پرورش ناحیه مربوطه و پست توسط پیشخوان داره شاید کمتر یا بیشتر بشه )

اگه شما تو دانشگاه سراسری روزانه درس خوندین باید به ازای تحصیل رایگانی که داشتین تو ایران خدمت کنین یا اینکه به ازای هر ترم یه مبلغ مشخصی رو بپردازین. هزینه خرید مدرک بستگی داره به اینکه رشته تون تو کدوم گروه تحصیلی بوده، ورودی چه سالی بودین و چند ترم تحصیلتون طول کشیده. ورودی های قبل از سال ۸۹ هزینه خیلی کمتری رو باید بپردازن. از ۸۹ هزینه چند برابر شده.
یه نکته دیگه اینکه سهمیه مناطق کنکور تو میزان تعهد خدمتتون موثره. مثلا اگه سهمیه کنکورتون منطقه یک بوده و ۸ ترم لیسانستون طول کشیده ۴ سال تعهد خدمت دارین. اما اگه سهمیه منطقه ۲ یا ۳ بودین تعهد خدمتتون دو برابر می شه. مثلا خود من که لیسانسمو ۹ ترمه تموم کرده بودم به خاطر اینکه سهمیه منطقه ۳ بودم تو مدرک موقتم ۹ سال تعهد خدمت ذکر شده بود و اگه می خواستم هزینه آزادسازی رو بپردازم باید دو برابر منطقه یک پول می دادم.


این تعهد خدمت رو هم می شه با گواهی سابقه کار پر کرد هم می شه اگه فرصت دارین و بعد از تحصیلتون بلافاصله نمی خواین برین از قانون عدم کاریابی استفاده کنین و رایگان آزادش کنین. به این صورت که ۶ ماه بعد از زمان فارغ التحصیلیتون با کپی کارت ملی، شناسنامه، مدرک موقت و یه قطعه عکس به یه کاریابی مراجعه می کنین و می گین برای آزادسازی مدرکتون می خواین درخواست کار بدین و یک فرم درخواست پر می کنین (اصل مدارک رو هم احتیاطی ببرین، ولی کاریابیا کپی رو می گیرن و اصل مدارک رو چک نمیکنن). بعد از ۶ ماه که از مراجعه تون گذشت کاریابی بهتون یه نامه می ده که با اصل و کپی مدارک (شناسنامه، کارت ملی، ‌مدرک موقت) می برین اداره کار شهرستان و استان بهتون یه نامه خطاب به دانشگاه می ده که مدرکتون رو رایگان آزاد کنن. قبلا تو تهران می شد از خود اداره کار مستقیم اقدام کرد و پرونده رو به صورت رایگان همونجا تشکیل داد ولی ظاهرا قانون عوض شده و دیگه اداره کار دخالتی نداره. کاریابی برای اینکار ۱۳ هزار تومن دریافت می کنه. تو اون مدت ۶ ماهه که پرونده تون تو کاریابیه به هیچ وجه نباید براتون بیمه رد بشه.



طبق بخشنامه وزارت علوم کسایی که تو مقطع بالاتر مشغول به تحصیلن اگه روزانه باشن همزمان با تحصیل نمی تونن از این قانون استفاده کنن. اما غیر از روزانه همه می تونن همزمان با تحصیل هم برای فک تعهد از طریق عدم کاریابی اقدام کنن، هم اگه می خوان با گواهی کار تعهد رو کم کنن، گواهی کار همزمان با تحصیل تو مقطع بالاتر ارائه بدن. پس گواهی کار همزمان با تحصیل تو مقطعی که قصد آزادسازی مدرکش رو دارین و گواهی کار همزمان با تحصیل تو مقطع بالاتر روزانه قابل قبول نیست.


تو زمان بندیتون اینم در نظر بگیرین که وقتی این نامه رو می گیرین تازه باید برین دانشگاه درخواست صدور دانشنامه بدین. مدت زمان صدور دانشنامه تو دانشگاهای مختلف متفاوته و ممکنه از ۴۰ روز تا ۲ ماه طول بکشه. اگه آموزش دانشگاهتون خیلی سیستم پیچیده ای نداشته باشه با پیگیری می تونین کارو یه مقدار جلو بندازین تا دانشنامه زودتر به دستتون برسه.




برای مشکل سهمیه منطقه هم می تونین به روابط عمومی سازمان سنجش تو کریم خان، ویلا، کوچه امانی مراجعه کنین و درخواست بدین بررسی کنن با همین درصداتون تو کنکور اون سال اگه سهمیه منطقه یک بودین می تونستین همین رشته ای که توش تحصیل کردین رو قبول شین یا نه. اگه جواب مثبت باشه نیازی نیست دو برابر هزینه رو بپردازین و مثل منطقه یک براتون محاسبه می کنن.
برای استفاده از قانون عدم کاریابی برای آقایون، وقتی به کاریابی یا اداره کار مراجعه می کنین باید ۶ ماه از زمان پایان خدمتتون و زمانی که به دانشگاه برای آزادسازی مدرکتون مراجعه می کنین یک سال گذشته باشه.




قانون عدم کاریابی برای رشته های پزشکی و پیراپزشکی صدق نمی کنه. اما فارغ التحصیلای دامپزشکی می تونن از این امکان استفاده کنن.


بخشنامه های وزارت علوم از لینک زیر قابل دسترسیه که جدول هزینه آزادسازی مدرک هر ورودی رو می تونین توش پیدا کنین.
http://portal.saorg.ir/Regulations

منبع: سایت helfen.ir به قلم زهرا

هزینه‌های زندگی دانشجویی در آلمان را می‌توان به دو بخش اصلی تقسیم کرد. بخش اول هزینه‌هایی است که مربوط به دانشگاه و تحصیل می‌شود. بخش دوم را می‌توان به هزینه‌های جانبی همانند بیمه دانشجویی، مواد غذایی و خانه دانشجویی تقسیم‌بندی کرد.

مهم‌ترین بخش هزینه‌های دانشجویی شهریه دانشگاه است. البته شهریه در تمامی دانشگاه‌های آلمان وجود ندارد .

اما هزینه خدمات دانشجویی که بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ یورو در هر ترم است، در تمامی دانشگاه‌ها وجود دارد. با پرداخت هزینه خدمات دانشجویی، می‌توان از وسایل حمل و نقل عمومی در شهر محل سکونت و در مواردی در شهرهای مجاور و همچنین از امکانات گوناگون دانشگاه بصورت رایگان استفاده کرد.

اما در دانشگاه‌هایی که شهریه وجود دارد نیز این مبلغ بصورت میانگین ۵۰۰ یورو در هر ترم می باشد. بنابراین می‌توان گفت که هزینه دانشجویی با احتساب شهریه و مخارجی همچون خرید کتاب و یا کپی کردن و از این قبیل هزینه‌ها، با تقسیم بر ماه‌های سال، مبلغی در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ یورو در هر ماه خواهد بود. همان طور که اشاره شد در دانشگاه‌هایی که شهریه وجود ندارد‌، طبیعتا این میزان کمتر خواهد بود.

منبع : http://eustudy.org

اما مهم‌ترین هزینه‌ی غیرتحصیلی مربوط به خانه دانشجویی است. در این مورد دو انتخاب وجود دارد. انتخاب اول، خانه‌های تحت پوشش دانشگاه که ارزان‌تر و از امکانات بیشتری برخوردارند (به طور نمونه استفاده رایگان از اینترنت). انتخاب دوم خانه‌های دانشجویی خصوصی است.

طبیعتا در شهرهای کوچک هزینه‌های مسکن ارزان‌تر و در شهرهای بزرگ گران‌تر است. با این حال چه در خانه‌های خصوصی و چه در خانه‌های دانشجویی تحت پوشش دانشگاه، بایستی مبلغی بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ یورو در هر ماه برای مسکن در نظر گرفت. نکته قابل ذکر دیگر در مورد خانه‌های دانشجویی خصوصی و وابسته به دانشگاه در این است که در مورد دوم هزینه‌هایی همچون آب، برق، شارژ ماهانه، بر روی اجاره بها است، در حالی که در خانه خصوصی علاوه بر مبلغ اجاره، هزینه موارد ذکر شده را نیز جداگانه باید پرداخت.

هزینه بعدی که راهی برای فرار از آن وجود ندارد، هزینه بیمه دانشجویی در آلمان است. هزینه بیمه حدود ۵٠ یورو در ماه درنظر گرفته می شود.

اگر برای مواد غذایی و پوشاک نیز مبلغی در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ یورو در هر ماه در نظر بگیریم که البته تنها در قالب زندگی دانشجویی قابل تصور است، هزینه‌ها با احتساب هزینه‌های تحصیلی و غیرتحصیلی و با توجه به الزام پرداخت شهریه یا عدم الزام آن، شهر محل سکونت و همچنین هزینه‌های اجتناب‌ناپذیری همانند تلفن و اینترنت (در خانه‌های خصوصی)، مبلغی در حدود ۵۰۰ تا ٧۰۰ یورو در هر ماه برآورد می‌شود.

منبع : http://eustudy.org